تصورش را بکنید که یک ارتش سایبری با ۱۰۰ هزار سیمکارت در شهر نیویورک مخفی شده باشد. این یک داستان تخیلی نیست و خبر کشف این شبکه چند ساعت قبل منتشر شده!
جالبتر اینکه این شبکه در نزدیکی محل برگزاری اجلاس سازمان ملل مستقر شده بود و میتوانست برای فریب، جاسوسی و حتی فلج کردن برجهای مخابراتی استفاده شود.
ماجرا از کجا شروع شد؟
داستان از چندین ماه قبل و با تهدیدهای تلفنی علیه مقامات ارشد دولتی آمریکا شروع شد؛ تماسهایی که به نظر عادی میآمدند اما در واقع بخشی از یک عملیات فریب بزرگ بودند.
در این سناریو مهاجمان با تماسهای ساختگی پلیس را فریب میدهند تا نیروهای ویژه به محل یک تهدید خیالی مثل گروگانگیری یا تیراندازی اعزام شوند. همین تماسها بود که زنگ خطر وجود سازمان مخفیانهای را به صدا درآورد.
کشف شبکهای مخفی در قلب نیویورک

افسران سرویس مخفی طی تحقیقات خود به مجموعهای از آپارتمانهای اجارهای خالی و مکانهای ناشناس در اطراف نیویورک رسیدند. در این مکانها نه خبری از تیمهای تبهکار بود و نه مواد یا اجناس غیرقانونی.
در عوض آنها با صدها جعبه مرموز روبهرو شدند که روی قفسههای فلزی چیده شده بودند. درون جعبهها ارتشی خاموش اما فعال جا گرفته بود: بیش از ۱۰۰ هزار سیمکارت که توسط ۳۰۰ سرور کنترل میشدند.
این دستگاهها که به «سیم سرور» (SIM Server) معروفند، مثل مراکز فرماندهی کوچکی عمل کرده و از هزاران سیمکارت به صورت همزمان برای برقراری تماس، ارسال پیامک یا اتصال به اینترنت استفاده میکنند. این شبکه عظیم مانند حلقهای نامرئی زیرساختهای مخابراتی نیویورک را محاصره کرده بود.
این شبکه عظیم، توانایی ارسال ۳۰ میلیون پیامک در هر دقیقه را داشت که برای دروغپراکنی، شایعه افکنی یا وارد کردن فشار به شبکه مخابرات دست تبهکاران را باز میگذاشت.
سلاح جدید جاسوسان: از تماسهای جعلی تا فلج کردن آنتنها
قابلیتهای این شبکه بسیار فراتر و خطرناکتر از چیزی بود که ابتدا تصور میشد. مهاجمان با در اختیار داشتن این ارتش سیمکارتی، میتوانستند چند کار را پنهانی انجام دهند:
- تماسهای جعلی: مهاجمان با داشتن صد هزار سیمکارت، هویتهای جعلی بیشماری ساخته بودند. هر تماس یا پیام تهدید از شمارهای جدید و معتبر ارسال میشد که ردیابی عامل اصلی را ناممکن میکرد.
- فلج کردن شبکههای ارتباطی: اگر همه این صد هزار سیمکارت به طور همزمان به یک دکل مخابراتی متصل شوند، دکل به کلی از کار افتاده و ارتباط هزاران شهروند عادی مختل میشود. این حمله در شرایط حساس، یک منطقه را از نظر ارتباطی فلج میکند.
- ارتباطات مخفی: این شبکه برای جاسوسان مثل سرویس پستی محرمانه عمل میکند. آنها پیامهای خود را به صورت رمزنگاریشده از طریق سیمکارتها ارسال میکردند و چون پیام بین هزاران شماره دستبهدست میشد، شناسایی مبدا و مقصد برای سازمانهای امنیتی دشوار بود.
ردپای یک دولت خارجی؟
تحقیقات اولیه سرویس مخفی نشان میدهد این شبکه احتمالاً توسط هکرهای تحت حمایت یک دولت خارجی اداره میشد. زمانبندی کشف این شبکه نیز بر این سوءظن افزوده است.
این تجهیزات در آستانه برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک و در ۵۶ کیلومتری مقر برگزاری آن کشف شدند؛ رویدادی که صدها رهبر و مقام ارشد بینالمللی در آن حضور دارند. وجود چنین شبکهای در این بازه زمانی، میتوانست تهدیدی جدی برای روابط بینالملل و امنیت دیپلماتها باشد.
نقش شرکتهای مخابراتی چه بود؟
برخی از این سیمکارتها به نام شرکتهای مخابراتی معتبر ثبت شده بودند. برای مثال مدیرعامل شرکت MobileX اعلام کرد که تعدادی از سیمکارتهای کشفشده متعلق به این شرکت بودهاند.
به گفته وی شرکتش سیستمهای نظارتی بسیار پیچیدهای دارد و هر روز فعالیتهای مشکوک را متوقف میکند؛ اما هکرها آنقدر حرفهای بودند که همه این سیستمها را دور زدند، بدون اینکه زنگ خطری به صدا درآید.
گام بعدی چیست؟
سرویس مخفی آمریکا میگوید این شبکه اکنون برچیده شده اما بررسی و تحلیل فنی برای ردیابی بازیگران و روشهای دقیق سوءاستفاده ادامه دارد. کشف این شبکه برای ما کاربران عادی هم پیامی دارد: همیشه به تماسهای ناشناس مشکوک باشید و اطلاعات شخصی را به هیچ عنوان با طرف مقابل به اشتراک نگذارید.
به نظر شما معادل چنین شبکهی مخفیای در دیگر نقاط مهم دیگر دنیا هم وجود دارد؟
نظر بدهید