در شرایط فعلی لطفا به این نکته توجه کنید که کودکان شدیداً در برابر اخبار جنگ و اضطرابش، بی‌دفاع و آسیب‌پذیرند و این موضوع در مورد سالمندان هم صدق می‌کند.
لطفا به نکات گفته شده توجه ویژه‌ای داشته باشید:
۱. بفهمید که آنها چه می‌دانند و چه احساسی دارند
مهم است که به فرزندانتان نزدیک باشید و برای توضیح وضعیت وقت بگذارید، بدون اینکه لزوماً آنها را با اطلاعات زیاد غرق کنید. از آنها بپرسید که چه می‌دانند و اطلاعات اشتباه آنها را اصلاح کنید. کودکان معمولا خودشان تفسیر درستی از شرایط ندارند و اگر موضوع برای آنها به درستی توضیح داده نشود به بدترین جمع‌بندی ممکن می‌رسند.
۲. آرام و متناسب با سن کودکان باشید
کودکان نشانه‌های هیجانی و عاطفی خود را از بزرگسالان می‌گیرند، بنابراین سعی کنید هیچ ترسی را بیش از حد با فرزندتان در میان نگذارید. با آرامش صحبت کنید و به زبان بدن خود، مانند حالات چهره، توجه داشته باشید. از زبان متناسب با سن او استفاده کنید، واکنش‌های او را زیر نظر داشته باشید و نسبت به سطح اضطراب او حساس باشید. تا جایی که می‌توانید، به فرزندان خود اطمینان دهید که از هر خطری در امان هستند. به آنها یادآوری کنید که بسیاری از مردم در سراسر جهان برای متوقف کردن درگیری و یافتن صلح سخت تلاش می‌کنند. تا حد امکان، با خوش‌بین بودن به بهتر شدن اوضاع، امید آنها را زنده نگه دارید.
۳. روی کمک‌کنندگان تمرکز کنید
برای کودکان مهم است که بدانند مردم با اعمال شجاعانه و مهربانی به یکدیگر کمک می‌کنند. داستان‌های مثبتی مانند امدادگران اولیه که به مردم کمک می‌کنند را پیدا کنید.
ببینید آیا فرزند شما دوست دارد در انجام اقدامات مثبت شرکت کند. شاید بتواند یک پوستر بکشد یا شعری در این مورد بنویسد.
فرزند خود را تشویق کنید تا فعالیت‌هایی که دوست دارد انجام دهد مثل نقاشی، کارتون و… این کار آنها را درگیر نگه می‌دارد و حواسشان را از شرایط ناگوار پرت می‌کند.
۴.گفتگوها را با دقت و توجه به پایان برسانید
هنگام پایان دادن به مکالمه، مهم است که مطمئن شوید فرزندتان را در حالت اضطراب و پریشانی رها نمی‌کنید. به او یادآوری کنید که برایتان مهم است و هر زمان که احساس نگرانی کرد، برای گوش دادن و حمایت از او در کنارش هستید.
۵. کودکان را هرچند وقت یک بار چک کنید
همانطور که اخبار ادامه دارد، وضعیت کودکان را نیز چک کنید. اگر فرزندتان نگران یا مضطرب به نظر می‌رسد، مراقب هرگونه تغییر در رفتار یا احساسات او، مانند دل‌درد، سردرد، کابوس یا مشکلات خواب باشید.
کودکان واکنش‌های متفاوتی به رویدادهای نامطلوب دارند و برخی از نشانه‌های پریشانی ممکن است چندان آشکار نباشند. کودکان خردسال ممکن است بیش از حد معمول به والدین وابسته شوند، در حالی که نوجوانان ممکن است غم یا خشم شدیدی نشان دهند. بسیاری از این واکنش‌ها فقط برای مدت کوتاه و طبیعی ادامه دارند. اگر این واکنش‌ها برای مدت طولانی ادامه یابد، ممکن است فرزند شما به حمایت متخصص نیاز داشته باشد.
شما می‌توانید با انجام فعالیت‌هایی مانند تنفس شکمی با هم به آنها در کاهش استرس کمک کنید: ۵ ثانیه نفس عمیق از طریق بینی بکشید، ۵ ثانیه نفس خود را نگه دارید و ۵ ثانیه بازدم انجام دهید.
توضیح دهید که وقتی فرزندتان نفس می‌کشد، شکمش را مانند یک بادکنک به آرامی باد می‌کند و وقتی بازدم می‌کند، هوا دوباره به آرامی از بادکنک خارج می‌شود.
۶. سیل اخبار را متوقف کنید
تا جای ممکن سعی کنید کودکان و سالمندان را در معرض اخبار اضطراب‌آور قرار ندهید. و در حضور آنها در این موضوعات صحبت نکید.
۷.مراقب خودتان هم باشید
اگر خودتان بتوانید با شرایط کنار بیایید، می‌توانید به فرزندانتان هم بهتر کمک کنید. اگر احساس اضطراب یا ناراحتی می‌کنید، برای خودتان وقت بگذارید و با سایر اعضای خانواده، دوستان و افراد مورد اعتماد خود ارتباط برقرار کنید.
به نحوه‌ی دریافت اخبار توجه داشته باشید: سعی کنید زمان‌هایی از روز را برای بررسی اتفاقات شناسایی کنید، نه اینکه مدام آنلاین باشید. تا جایی که می‌توانید، زمانی را برای انجام کارهایی که به شما در آرامش و بهبودی کمک می‌کنند، اختصاص دهید. در هر کاری، مراقبت از خود را در اولویت قرار دهید.
مهرنوش مهدوی
روانشناس بالینی
نظر بدهید